Konya Gezisi

Günübirlik şehir gezilerimizden birini daha gerçekleştirmek üzere arkadaşlarla havaalanında buluştuk. Daha önceki gezimizde de olduğu gibi :) yolcuları uçağa taşıyan araca en son binenler yine bizim ekiptendi. Tüm gün gezeceğimiz için uçağa çok erken saatte binecek olmamıza rağmen yine de herkes pek neşeliydi. 40 dk.süren bir yolculukla Konya’ya vardık. Havaalanında bizi bekleyen servise yerleştikten sonra kahvaltı yapacağımız yerin 30 km uzaklıkta olduğunu öğrendik. Sabırsızlıkla dolu söylenmeler ve bol kahkahalı sohbetler eşliğinde Meram’daki ‘Hazbahçe’ ye ulaştık. Masaya servis yapan garsonlardan birisinin ani tepkisiyle tüm ekip gülümsemeye başladı. Pideler de soğuk gelince ‘sanırım bizim geleceğimizden haberleri yoktu’ diye düşünmeye başladık ve 2 parça peynir, zeytinle kahvaltının geçiştirileceğinden korktuk.

Fakat kahvaltı; bol çeşitli, lezzetli ve her şeyden önemlisi bol muhabbetliydi. Kahvaltı sonrası mekan fotoğraf çekimlerimizi de tamamladıktan sonra ‘Mevlana Türbesi’ olarak da anılan Mevlana Müzesine doğru yola çıktık. Bu müzenin Topkapı Sarayından sonra Kültür Bakanlığı’na en çok gelir getiren müze olduğunu okumuştum daha önce. O gün gördüğümüz  kalabalık da bunun doğru olduğunu gösteriyordu. Türbeyi ziyaret edip avlusundaki küçük odacıklarda sergilenen eşyaları, farklı tarihlerde yazılmış farklı boyutlardaki Kuran-ı Kerimleri ve Sakal-ı Şerif’i gördükten sonra arkadaşlarımı beklemek üzere avluya çıkmıştım ki ezan okunmaya başladı. Uzun zamandır bir yerde oturup ezan dinlemediğimi fark ettim. O mekanda ezanı dinlemek ruhuma iyi geldi.

Türbe ziyareti sonrası avluda fotoğraf çektirirken çok güldük. Ojeli tırnaklarımız, yapılı saçlarımız üzerine öylesine kondurulmuş eşarplarımızla görülmeye değerdik. Kalabalık arkadaş grubunu toplayıp müzeden çıktıktan sonra çevrede yer alan mağazalara kısa bir göz attık ve bugünün anısına kendimize ve sevdiklerimize hediyeler almak üzere ‘NECATİ’ adındaki hediyelik eşya dükkanına gittik. Bu  dükkandaki hediyelik eşyaların fiyatları İstanbul’a kıyasla oldukça uygun.  Ekipteki bayan sayısı çok olduğundan :) burada bir saatten fazla zaman harcadık. Bu arada ekip başı (biz ona oymak beyi de diyoruz bazen) öğle yemeğini yemeye gideceğimizi söylediğinde çok şaşırdık. Kahvaltıdan kalkalı daha ne kadar oldu ki henüz acıkmadık dedik ama aldığımız cevap bize İstanbul’da olmadığımızı hatırlattı. Gideceğimiz yer saat 3 te kapanıyordu. Henüz acıkmadık nasıl yiyeceğiz desek te  ‘HACI ŞÜKRÜ FIRIN KEBAP SALONU’ na girip oturduğumda ekip başından gelen soru ile kendime geldim:  ‘yağlı mı olsun yağsız mı’ . Ne yiyeceğimizi bile bilmezken gayet kalorili bir şeylerin geleceğinden emindim artık. Pide üzerinde gelen yağsız tandır ve yanındaki ayranı kendime inanamayarak bitirdim. Henüz acıkmadım diyerek sipariş vermeyen üç arkadaşımızın da bizim ‘mükemmel, nefis’ nidalarımıza dayanamayıp sipariş vermeleri ve ekipteki herkesin etleri iştahla yemesi de ayrı bir eğlence konusuydu aramızda. Bir de acıksak ne olacaktı acaba? Sırada Meram Bağları vardı. Güzel evlerin arasından geçerek ulaştığımız yer tam hafta sonu aile çay bahçesi modundaydı. Oturma alanının girişindeki lokantadan tuvaleti kullanmak üzere izin istediğimizde kabul etmemeleri üzerine biraz ilerideki umumi tuvaleti kullanmak istediğimde, o pis koku ve anormal kalabalığın içinde abdest alan kadınları görünce gözlerime inanamadım. Tuvaleti kullanamadan oradan da çıktık. İnatla ilerleyerek sonraki denememizde insani bir yer bulmuştuk nihayet. Meram Bağlarında hafif yokuş yukarı yürüyerek ulaştığımız tepe noktasında bulunan çay bahçesinde manzara eşliğinde yine dostlarla muhabbet ve bol fotoğraf çekimi vardı. Alaeddin Keykubat Camii ve Şems türbesini de gezip dualarımızı ettikten sonraki durağımız ‘Cemo’ oldu. Bazılarımızın Konya’ya geliş amacı olan etli ekmeklerimizi de burada yiyerek günü tamamladık. Yemek sonrası çay eşliğindeki muhabbet, ekipteki bayanların Pazartesi günü başlayacağı rejimdi. 17 kişilik bu keyifli ekibin Konya’ya geliş amacı tabiî ki Hz.Mevlana’nın türbesini görmenin yanı sıra etli ekmek yemekti. Sanırım bir çoğu için de Konyalıların düğün çorbası dedikleri Bamya çorbası günün ekstra kazancı olmuştu.

Keyifli bol yemeli bol alışverişli günün sonunda havaalanında arkadaşlarla ayrılırken bir sonraki gezimizde buluşmak üzere vedalaştık.