Yolcu ve Abbas

İki küçük prenses var ailemizde. Bu prenseslerin bana yaptıkları sürprizler hayatımın en güzel anıları arasında kalacak her zaman.
İlk ve en büyük sürprizlerini yıllar önce yapmışlardı. Asla unutamayacağım bir anıdır bu.

Üçümüz beraber gittiğimiz alışveriş merkezinde gezinirken bana dönüp ‘teyze sen burada bekle bizim 10 dakikalık bir işimiz var hemen geleceğiz’ dediklerinde, önce tereddüt ettim çünkü ancak 8-9 yaşlarındaydılar.Sonra, kendi başlarına bir şeyler yapabilmenin keyfini sürsünler nasıl olsa alışveriş merkezindeyiz diye düşünerek ‘olur’ demiştim.Aklımca onları uzaktan izleyecektim. Ama onları takip etmeyeceğime dair söz verdirdilerJ

10-15 dakika sonra geldiklerinde ellerinde kocaman bir paket vardı ve bana hediye almışlardı. O paketi açarken yaşadıkları sevinçlerini, gülmelerini asla unutmayacağım.
Ellerinde bulunan harçlıklarıyla bana oyuncakçıdan bir oyuncak koyun almışlardı ama o kadar şirinlerdi ki. ‘Sen hep bize hediye alıyorsun o yüzden biz de sana sürpriz yapmak istedik’ dediklerinde dünyalar benim olmuştu.

Bu seneki doğum günü hediyelerim arasında da, yeğenlerimin aldığı iki küçük ‘Japon balığı’ vardı. Çok değerli hediyelerim oldu bu sene ama bunların yeri başka açıkçası.

İki gün önce onların evinde balıklarını görüp çok beğendiğimi söylediğim için hemen alıp getirmişler.

Birkaç yıl önce aldığım balıklarımın en fazla 15 gün yaşamış olması nedeniyle önce biraz endişelendim açıkçası. Çünkü ben hediyelere çok fazla önem veririm ve sevdiklerimden gelen önemli bir mesaj telefonumdan yanlışlıkla silinse bile ağlayabilecek birisiyim. Bu nedenle, ‘bu balıklara da bir şey olursa çok üzülürüm’ diye korktum.

Balıklarımı eve getirdikten sonra eşimle beraber ne isim versek diye düşünmeye başladık.

Eşim,Bak birisinin üzerinde yol gibi bir lekesi var derken
Ben,Umarım uzun süre yaşarlar bunlar çabuk ölüyorlar maalesef
dediğimde Eşim ‘Yolcudur Abbas bağlasan durmaz diyerek’ balıkların isimlerini koymuştu bileJ
Böylece evimize giren ilk hayvanların isimleri belirlenmiş oldu: Yolcu ve Abbas…

Balıkların bakımı konusunda gösterdiğim hassasiyete eşim bile şaşırıyor. Çiçeklerimizi bazen sulamayı unuttuğum için balıkları da aç bırakmamdan korkuyordu ama benden beklenmeyen bir performansla ilgileniyorum onlarla. Yani onlara bir şey olursa bakımsızlıktan değil:)

Uzun lafın kısası: Cumartesi akşamı evimize gelen balıklardan ‘Yolcu’ maalesef ismine uygun davrandı ve Pazartesi akşamı aramızdan ayrıldı L

Artık sadece ‘Abbas’ ile beraberiz.

Prenseslere nasıl söyleyeceğimi bilemediğim için böyle bir çözüm buldum kendimceJ