Basketbol keyfi

Dün eşime 'bir ara sosisli sandviç yemeye gidelim' dediğimde verdiği cevap çok enteresandı.

'Seni sosisli sandviç yemeye basketbol maçına götüreyim' dedi ve akşam basketbol maçı izlemeye gittik:)

Biz böyle bir çiftiz. Gezmelerimiz yemeğe, yemeklerimiz gezmeye dönüşüyor.

Ailemde futbol veya basketbol ile ilgilenen olmadığından hiçbir zaman fanatik, hatta izleyici bile olmadım.

Ortaokul yıllarında 'Harlem Basketbol şovunu' izlediğimde çok keyif aldığımı hatırlıyorum. Sanırım bu eğlence nedeniyle basketbola karşı biraz sıcaklık duyuyorum.

İlk kez yıllar önce Abdi İpekçi'de Türkiye Milli takımının maçını izlemeye gittiğimde, henüz İbrahim Kutluay basketbol oynuyordu. Oyuncular arasında Mirsad ve Hidayet'i, seyirciler arasında da Demet Şener'i görmüştüm.

O günden sonra tekrar sosisli sandviç yemek bahanesiyle de olsa basketbol izlemeye gitmekten yine keyif aldım.

Kadıköy Altıyol'dan (8A- Batı Ataşehir) otobüsü 'Ülker Sports Arena'nın önünden geçiyor.Gidişimiz çok kolay oldu yani.

Bilet almak üzere gişeye giderken 'eğer bilet yoksa biz de geri döneriz spor kompleksini görmüş olduk işte' diyorduk o kadar organize olarak gittik yani maça...

Çok uzaktan izlemenin bir keyfi olmaz diye düşünerek 2.Kategoriden yani 30 TL lik biletlerden istedik ama maalesef sadece 4.kategoride yer kaldığı için 7 TL lik biletlerden alarak içeri girdik.

Ülker Sport's Arena, çok güzel bir kompleks olmuş. Çok beğendim. Meğer burada konserler de düzenleniyormuş belki bir gün konsere de geliriz.

4.kattaki yerimize çıktık ama o kadar yüksekteydik ki başım döndü:)

Henüz karşılaşmaya bir saat olduğundan salon boştu biz de spor kompleksinde ufak bir turistik gezi yapalım dedik. İlk durak tabii ki sosisli sandviçlerimizi almak üzere büfe...

Sosislilerimizi yemek üzere 1.kategoride boş koltuklardan birine oturduk ve ısınma atışlarını yapan oyuncuları izlemeye başladık.

Oyunun başlamasına yakın anladık ki salon genel olarak boştu. Gişedeki arkadaşın neden bilet yok dediğini anlayamadık.

Belki tatil nedeniyle biletleri önceden alanlar gelmemişti. Belki de çok iyimser bir düşünce: salon boş olduğu için pahalı bileti almamıza gönlü razı olmamıştı.

Oyunu 1.kategoriden izlemeye başladık ama oyun başladıktan 5 dk.sonra olayı abartıp VIP kategorisinde en önlerde yerimizi almıştık...

Saha kenarında oturan ve elinde mikrofon olan şahıs (maçın anlatıcısı), TED Ankara Kolejliler takımının oyuncuları sahaya çıkarken öylesine kısık sesle anons etti ki şaşırdım.

Ama sonra Fenerbahçe Ülker takımı oyuncuları Fenerbahçe flamaları eşliğinde ve Fenerbahçe marşıyla ve anlatıcının o yüksek sesli anonsuyla tek tek isimleri okunarak çıktılar sahaya.

İşte o anda ne olduysa oldu ve benim haksızlığa uğrayanın yanında olma duygularım doruğa çıktı ve eşime 'TED Ankara Kolejliler'i tutuyorum bak gör onlar kazanacaklar' deyiverdim.

Benim tuttuğum takım sayı yaptığında sadece kısık sesle oyuncunun ismi söyleniyor, Fenerbahçe sayı yaptığında ise yüksek sesle anons edildiği gibi tüm salon inliyordu.Ama garip bir şekilde ben de alkışlıyordum. Yok yok TED sayı yaptığında hiç alkışlamadım. Diyorum ya hiç fanatik olamadım diye ben sadece milli maçlarda fanatik olabiliyorum. Soran olursa Fenerbahçe'liyim dediğim halde anons yapan arkadaşın tavrı yüzünden o gece kafam karıştı işte...

Faul olduğunda Fenerbahçeli oyuncular atış yapacaklarında seyirciler 'şşşşşşşştttttt' şeklinde birbirlerini susturuyorlar, diğer takıma sıra geldiğinde ise yer yerinden oynuyordu.

Ama hiç seyircileri olmadığından aynı şartlara sahip olmadığı için TED oyuncularına kıyamıyordum.

Bence o akşam Fenerbahçe biraz zorlanarak 79-77 skorla aldı maçı. Eşime göre farkın çok daha fazla olması gerekiyormuş yani iyi oynamadılar o akşam.

Oyun kuralları ve oyuncular hakkında hiçbir fikrim olmadığı için tabii oyun boyunca eşime devamlı sorular soruyordum. Oyun sırasında ön sıramızda oturan ve bana şirinlikler yapan 2 yaş civarında olan kız çocuğuyla oynaşıyordum. Oyunla ilgili ise sadece Oğuz Şahin isimli oyuncuyu takip ediyordum. Meğer o takımın en iyi oyuncularındanmış. Benim ilgimi çeken ise komik mimikleriydi.

Sanırım bir daha hiçbir basketbol maçı böyle izlenmez ve anlatılmaz.

Maç hakkında hiçbir şey söyleyemem ama o akşam çok eğlendim. Basketbol maçlarına daha sık gitmeye karar verdik.

Eşim oyunu ve oyuncuları izleyecek, ben ise farklı şekilde eğleneceğim:)